10 voor taal

De liefde voor taal en lezen heeft Marijn meegekregen van mij. Ik ben daar heel blij mee, zo kan ik mijn boekenverzameling uitbreiden met de allerleukste kinderboeken. Helemaal geen straf voor mij, ik heb alleen geen idee waar we alle boeken gaan laten als we weer naar Nederland verhuizen.
Toen wij verhuisden naar Amerika had Marijn groep 1 in Nederland afgerond. Hij herkende alle letters van het alfabet en kon zijn naam lezen en schrijven. En daar hield zijn leesvaardigheid toch echt op. Op zijn nieuwe school kwam hij in Kindergarten (gelijk aan groep 2), maar daar konden alle kinderen al lezen en schrijven. Ze beginnen in Amerika op de meeste scholen al met letterherkenning als kinderen 2 zijn en met echt lezen als ze 4 zijn. Marijn had dus meteen een achterstand. Niet alleen in lezen en schrijven, maar ook in de taal. Hij verstond er helemaal niks van en sprak ook niet meer dan 20 woorden Engels. Marijn zat daar helemaal niet mee, hij had een geweldige oplossing. Hij ging iedereen Nederlands leren en dan kwam alles goed. Hij heeft het een weekje bij de juf geprobeerd en besloot toen toch maar om zelf Engels te gaan leren.
We hadden al veel gelezen en gehoord over wat het leren van een andere taal voor kinderen inhoudt. En iedereen verzekerde ons dat kinderen de taal razend snel oppikken. Maar zo razendsnel als Marijn het deed dat hadden we echt niet verwacht. Hij ging er als een speer vandoor en wij konden het nauwelijks bijhouden. Twee maanden na onze verhuizing sprak hij bijna vloeiend Engels en kon hij lezen en schrijven in het Engels. Weliswaar de allersimpelste boekjes, maar hij deed het toch maar. Vol verbazing hebben we deze ontwikkeling gevolgd. En naarmate het jaar vorderde zagen we dat het leesniveau van Marijn steeds meer overeen kwam met het gemiddelde van de klas. Aan het einde van Kindergarten las hij boekjes die horen bij Kindergarten niveau. Een hele prestatie!
Ons was aangeraden om kinderen eerst in 1 taal te leren lezen en schrijven en pas als ze de basis beheersen van die taal, beginnen aan een tweede taal. Marijn leerde lezen en schrijven in het Engels, dus waren wij niet met Nederlands lezen en schrijven bezig. Hij volgde groep 2 in het Nederlandse online onderwijs en dat was vooral letterherkenning. Maar Marijn zou Marijn niet zijn als hij de lat voor zichzelf niet nog wat hoger zou leggen. Hij vond lezen en schrijven zo leuk dat hij het ook in het Nederlands wilde leren. En alhoewel we hebben geprobeerd dit tegen te houden, want “men” zegt dat dat niet slim is, was Marijn niet te stoppen. We hadden een paar Nederlandse boeken voor beginnende lezers en Marijn heeft zichzelf hiermee leren lezen in het Nederlands. Niet op een rustig tempo, Nee hoor op z’n “Marijns” kon hij nog voor kerst in het jaar dat we verhuisd zijn ook simpele Nederlandse boekjes lezen.
Fijn zo’n ontzettend eigenwijs kind, want nu vond hij groep 2 veel te saai. Wij probeerden niet te veel druk op hem te leggen, maar Marijn wilde uitdaging. En dus ging hij na het maken van citotoetsen in januari van 2015 over naar een voorbereidende groep 3 klas bij het Nederlandse onderwijs. Dit in het jaar dat hij groep 2 zou moeten doen. Marijn ging zo snel, dat wij ons afvroegen of het wel goed was. Maar als Marijn iets wil, dan kun je hem niet op andere gedachten brengen.
Aan het einde van het eerste schooljaar in Amerika kon hij lezen en schrijven in het Engels en Nederlands terwijl hij nog 6 moest worden.
De citotoetsen aan het einde van het schooljaar wezen uit dat Marijn het jaar erna in een gewone groep 3 klas ging beginnen. Gelukkig, dachten wij, dan is de druk niet te groot en kan hij zich in first grade (groep 3) van zijn (alweer) nieuwe school concentreren op het lezen en schrijven in het Engels. Jullie zien het vast al aankomen….Marijn dacht daar anders over. Na 2 maanden drama bij het maken van het Nederlands huiswerk wist hij ons al huilend te vertellen dat groep 3 veel te makkelijk was en dat hij wilde nadenken. Dus voor de 3e keer in nog geen jaar tijd werden er citotoetsen gemaakt en bleek Marijn zichzelf zo veel te hebben aangeleerd dat hij naar groep 4 kon doorstromen. En dat terwijl hij net pas 6 was geworden. Marijn kon het allemaal prima vinden dit tempo, mij ging het toch echt een beetje te snel. Mijn kleine kabouter van net 6 deed Nederlands groep 4. Ik had altijd gehoopt dat hij mijn liefde voor lezen over zou nemen, maar je kunt natuurlijk ook overdrijven.
En nu is het einde van het schooljaar genaderd. Het Nederlandse onderwijs is afgerond en Marijn had fantastische cito resultaten. En het allerbelangrijkste, hij vindt het Nederlandse huiswerk leuk om te maken en hij vindt er genoeg uitdaging in. Volgend schooljaar gaan we starten in groep 5. Hopelijk vindt hij ook hier weer genoeg uitdaging, want nog sneller, dat kan mijn moederhart niet aan.

En waar ik verwacht had dat 1 van de twee talen achter zou blijven op de ander, is niets minder waar. Hij leest nu, aan het einde van First Grade boeken van eind Second Grade en is een kei in spelling. Heel handig hoor als ik eens niet weet hoe ik een bepaald woord in het Engels schrijf.

Je zult begrijpen dat wij supertrots zijn op ons leergierig talenmonster. Maar tegelijkertijd maken we ons ook zorgen over de druk die Marijn zichzelf oplegt. Wij vinden zijn goede resultaten fantastisch, maar minder belangrijk dan hoe hij in zijn vel zit. Vooralsnog weten we er een balans in te vinden. En waar Marijn in het volgende schooljaar weer als een speer zal gaan, proberen wij voor en met hem die balans en het plezier in leren vast te houden!

Birgit