Weerbericht: Wisselvallig met kans op klagende mensen

door Birgit · 3 juni 2016

het weer in nederland 03 Het weer in Nederland is iets waar graag en vaak over gepraat wordt. Er is natuurlijk ook altijd wel iets over te zeggen. Het is te koud, te nat, te veel wind, te warm, te droog, het is maar zelden goed. En vindt de één het goed, dan heeft de ander wat te klagen.
Hier is het weer ook een goed gespreksonderwerp. Niet zozeer met de buren die je op straat tegen komt, maar wel met mensen in de supermarkt.
Tijdens het lange wachten in de rij bij de Walmart is “het weer” blijkbaar een goed aanknopingspunt voor een gesprekje. Als ik samen met de kinderen ben krijg ik eerst de vraag of ik Duits spreek, of Zweeds en dan begint het “weergesprek”. Ben ik zonder de kinderen dan begint het gesprek over het weer en wordt dat bij mijn eerste woorden onderbroken door de vraag of ik Tsjechisch spreek of Frans. Na het antwoord “Nee, Nederlands.” kan het dan echt los gaan. Je zult je misschien afvragen hoe je in een woestijn in het zuiden van Californië los kan gaan over het weer. Dat kan dus echt en dan ben je niet in 10 seconden klaar. Toegegeven, het weer is hier echt wel veel beter dan in Nederland. (En ja, daar zijn de meningen vast ook weer over verdeeld bij de immer over het weer klagende Nederlanders.) Het is hier het overgrote deel van het jaar droog. Ik vraag me nooit ’s morgens af of ik een regenjas aan moet doen of een paraplu mee moet nemen. Mijn knalgroene-jas-met-muts (zie hier voor uitleg) heb ik hier echt niet nodig.( Tenzij ik broccoli nodig heb natuurlijk (zie hier voor die uitleg).) Je hebt hier maar een aantal maanden per jaar een jas nodig, de rest van de tijd voldoet een vestje of alleen je shirt. Klinkt goed toch! En toch heb ik al heel veel gesprekken gehad in de walmart, al wachtend, over het weer. Mensen vinden het altijd te droog, zelfs op dagen dat de modder uit de bergen letterlijk je huis binnen komt glijden of op dagen dat klaslokalen compleet onder water staan door de hevige regenval. Mensen klagen over de kou en dragen mutsen en handschoenen terwijl wij al zwetend ons vestje uitdoen omdat het voorjaar zo lekker vroeg begonnen is. Ze vinden het te heet en zetten de airco dag en nacht aan, terwijl wij in de tuin zitten met een parasolletje, genietend van alweer een barbecue maaltijd. En zo is het altijd wat. Tijdens zo’n gesprek vertel ik altijd heel vriendelijk dat ik toch wel geniet van het weer hier. Dat ik het heel erg vind dat er zo’n ernstige droogte heerst, maar dat het tegelijkertijd ook wel heel fijn is om een paar jaar niet minstens 2x per week compleet nat geregend te worden. Dat ik geniet van de winters waar het behoorlijk koud kan zijn, maar dan wel met een prachtige blauwe lucht en een heerlijk schijnend zonnetje. En dat ik geniet van een zomer die langer duurt dan 2 weken.
En nu is hier die zomer begonnen en gaan de gesprekken over de hitte. En dan moet ik de mensen toch wel, stiekem, gelijk geven. Het is echt heel erg warm in de woestijn. Dat gaat niet geleidelijk zodat je er aan kan wennen, de lente duurt hier 3 dagen en dan begint de volle zomer. Anderhalve week geleden heb ik de verwarming nog aan gehad omdat het in de ochtend zo koud was in huis en nu komt de hitte me al te gemoed als ik mijn ogen open ’s morgens. Even tussendoor, nu komt er ineens dat deuntje bij me op van een reclame van “Van Nelle koffie”. Ken je die, “Het aroma komt je te gemoed zodra je ’t pakje open doet”. Maar dan: “De hitte komt je te gemoed zodra je je ogen open doet, tijd voor de zomer”. Voel je ‘m?
Anyway, vanmorgen om half negen was het al 30 graden Celsius, even de deuren open zetten voor een fris windje is dan ook geen optie meer. De zon brandt heel fel, midden op de dag in de volle zon zijn voor meer dan 5 minuten voelt alsof je met je lijf te dicht bij een kampvuur staat. Je voelt je huidcellen verschrompelen en prikken, je ziet ze bijna rood worden. En die wind die hier altijd waait, echt altijd, voelt aan alsof je een gigantische föhn op je gericht hebt. Beeld je dus in dat je heel dicht bij een kampvuur staat met zeer weinig kleding aan en er allemaal mensen een föhn op de heetste stand op je gericht hebben. Dan zou je het liefst wegrennen. Wij niet dus! Voor het eerst in mijn leven heb ik zomers waarbij ik me geen één dag hoef af te vragen of het wel warm genoeg zal zijn voor een korte P1010583 broek. Geen één dag hoef ik het weerbericht te bekijken om te zien of er regen verwacht wordt. En dus genieten wij van de zomer, zelfs als dat betekent dat je je voelt als een geroosterde boterham met gesmolten zonnebrand crème. We hebben een overkapping en parasols in de tuin, we hebben een zwembad, veel flesjes drinkwater en een gekoeld huis waar we af en toe naar binnen kunnen vluchten. En zo genieten wij van de zomer en klaag ik nooit. Nou vooruit… en klaag ik de eerste twee dagen van de zomer om er daarna alleen maar van te genieten.