Dag 14 en 15, 30 juni en 1 juli, New York City
Klik op foto om te vergroten.
We bleven maar 2 dagen in New York, dus we hadden een druk programma. Drie maanden geleden hebben we tickets kunnen boeken om naar de kroon van het Vrijheidsbeeld te gaan. We konden alleen kaartjes krijgen voor 8 uur ’s ochtends, dus deze dag waren we vroeg op pad. We gingen met de auto naar de veerboot en met de veerboot naar Manhattan. De boot om naar het Vrijheidsbeeld te gaan lag op loopafstand. Daar moesten we onze officiële tickets ophalen en kregen we een kleine teleurstelling te verwerken. Tijmen mocht niet naar boven omdat hij niet groot genoeg was. Balen natuurlijk, maar niks aan te doen. We gingen vervolgens naar Liberty Island, het eiland waar het Vrijheidsbeeld op staat. We hadden prachtig weer en hadden daardoor een prachtig uitzicht. Het was geweldig om dichterbij te varen en het Vrijheidsbeeld steeds beter te zien.
Je hebt verschillende niveaus in het beeld waar je naar toe kunt gaan. Omdat wij kaartjes hadden tot helemaal boven in de kroon konden we ook overal komen. Door het heldere weer konden we heel erg ver kijken. Na al heel veel trappen te hebben beklommen kwamen we aan bij de klim naar de kroon. 
Daar werd ons meteen duidelijk waarom Tijmen niet naar boven mocht klimmen. Het is een heel erg smalle wenteltrap. Marijn en ik konden niet naast elkaar lopen. De treden zijn hoger dan normale traptreden en minder diep. Het was ook nog eens ontzettend heet in het beeld, zo’n 30 graden met een luchtvochtigheid van 70%. Al met al een goede conditietest. Ik ging eerst naar boven met Marijn. We begonnen aan onze tocht van 146 wenteltrap treden (om vanaf helemaal beneden tot helemaal boven te komen moet je 377 treden nemen). Bob bleef met Tijmen beneden wachten. Eenmaal boven was het nog een stuk warmer, maar het was het meer dan waard. Wat een geweldig uitzicht vanuit die kroon. En het gevoel dat we in de die kroon stonden was echt fantastisch. Boven kunnen maar een stuk of 10 mensen staan, het is een kleine ruimte. Na een minuut of 5 genieten van het uitzicht begonnen we aan de tocht naar beneden. En waar over het algemeen naar beneden makkelijker is dan naar boven, ging dat nu niet op. Maar ook de tocht naar beneden ging goed. Nu was het de beurt aan Bob en bleef ik bij Tijmen. En Marijn, die ging gewoon nog een keer 146 treden mee naar boven! Toen ze terugkwamen was ik inmiddels uitgepuft en zijn we terug gegaan naar de boot om naar Manhattan te varen.
Klik op foto om te vergroten.
Daar zijn we naar “ground zero” gewandeld, daar is nu het 9/11 memorial te vinden en een museum. Het was een erg indrukwekkende plek. Er stroomt water op de plek waar de torens stonden en er omheen staan de namen van degenen die omgekomen zijn tijdens deze ramp. Het is niet te bevatten wat een drama zich daar heeft afgespeeld. En ondanks dat het een plek is met een verschrikkelijk verleden, zijn er toch mensen die er lachend een selfie maken. Die schreeuwen, die tegen de omheining (waar de namen op staan) gaan hangen. Ik vind het echt respectloos. Na het bekijken van het memorial zijn we naar het museum gegaan dat er bij hoort. Dit is zelfs nog indrukwekkender. Het is een mooi museum, bijna sereen. Ze hebben heel goed en respectvol in beeld gebracht wat er zich heeft afgespeeld en welke mensen slachtoffer zijn geworden van deze terroristische daad.
Klik op foto om te vergroten.
Inmiddels was het halverwege de middag en hadden we er al heel wat uurtjes in de stad op zitten. We zijn een stuk gaan wandelen langs Broadway en Wall Street en zijn zo naar de veerboot gelopen om terug naar het hotel te gaan. Er was nog tijd om te eten en daarna slapen na een zeer indrukwekkende dag.
De volgende dag was alweer onze laatste dag in New York. Voor deze dag hadden we de New York City Pas die we met korting hadden kunnen kopen. We konden met die pas 3 activiteiten doen voor 69 dollar per persoon. Dat is veel geld, maar niet als je bedenkt wat de activiteiten los kosten.
Klik op foto om te vergroten.
Eén van de activiteiten was een ticket voor de big bus. Dat is een hop on hop off bus waarmee je de stad door kunt. Met deze bus gingen we naar Times Square. Je ziet dat vaak in films en series en ik was erg benieuwd hoe het er in het echt uitzag. Daar aangekomen had ik er eigenlijk maar 1 woord voor: CHAOS. Het was er ontzettend druk met mensen, auto’s, bussen, zwervers, afval, billboards en neon signs.
Klik op foto om te vergroten.
Maar ook al was er georganiseerde chaos, het was geweldig om daar te staan! Na Times Square zijn we met de bus naar Central Park gegaan voor onze tweede activiteit, een fietstocht door het park. Met de City Pas konden we fietsen huren voor een dag. We hadden 2 fietsen met een stuk erachter gemonteerd voor de kinderen. Een soort tandem dus, maar dan is het achterste deel met een klein wiel. We hadden er ontzettend zin in en vertrokken vol goede moed. We hadden nog geen 500 meter gefietst toen mijn fietst abrupt stopte, alsof de rem er ineens op ging. Maar het was niet de rem, het was het achterste deel waar Tijmen op fietste dat los was geraakt en op mijn achterband hing. We konden zo niet verder fietsen. We hebben het bedrijf gebeld en dat was nog een behoorlijk gedoe. Degene aan de telefoon wilde dat we met de fietsen terug zouden lopen naar de zaak. Zelfs toen we zeiden dat mijn fiets niet kon rijden, stond ze er toch op dat we zelf terug kwamen. Uiteindelijk heeft Bob duidelijk gemaakt dat dat niet ging gebeuren en zijn ze de fiets komen maken. Gelukkig, we konden weer verder…. Dachten we. Helaas was het 500 meter weer precies hetzelfde en moesten ze weer komen om het achterdeel vast te maken. En ook deze keer gingen we vol goede moed op pad. Deze keer hadden we toch zeker wel 1 km gefietst toen ineens het deel waar Marijn op fietste het niet meer deed. Het wiel zat helemaal vast. We moesten dus weer wachten en ik ben met de kinderen een klein stukje gaan lopen.
Klik op foto om te vergroten
Het bedrijf is voor de derde keer gekomen en hebben het fietsdeel van Marijn omgeruild. Wij zijn terug gefietst naar de zaak en hebben de fietsen ingeleverd. We kregen als compensatie een bon om nog een keer gratis fietsen te huren daar….
Helaas hebben we dus nauwelijks iets gezien van Central Park. We zijn ruim 2 uur bezig geweest met die fietsen en we hadden nog meer op de planning staan. Onze derde activiteit was namelijk naar de 86e verdieping van het Empire State building. In de bus dus naar het gebouw dat ooit het hoogste gebouw van de wereld was. Eenmaal binnen duurde het even voor we boven waren. Eerst in de rij voor security, dan in de rij om een officieel ticket te krijgen, dan in de rij om op de foto te gaan en dan in de rij om in de lift te komen. We hadden ook naar de 102de verdieping kunnen gaan, maar dan hadden we nog 20 dollar per persoon moeten bijbetalen.
Klik op foto om te vergroten.
Dat zagen we toch echt niet zitten, we zijn naar de 86e verdieping gegaan. Daar was het uitzicht spectaculair, we konden alle plekken zien waar we geweest waren, de mensen leken mieren en de auto’s speelgoed auto’s. Het zijn clichés, maar het is gewoon echt waar. Hierna was de middag al bijna voorbij en zijn we met de bus terug gegaan naar de veerboot.
Onze dagen in New York waren voorbij. We hebben prachtige dingen gezien en gedaan, maar ik vind het geen leuke stad. Het stonk verschrikkelijk, voornamelijk naar urine, er lag overal afval en er was veel herrie. Niet onze stad en ik betwijfel of we er ooit nog terug zullen keren.
