hoe het allemaal begon deel 2

Op 5 augustus had ik dus een positieve test in mijn handen. Toen was de grote vraag, hoe lang was ik zwanger? Op 1 augustus had ik een negatieve test, dus langer dan 4,5 weken kon het niet zijn. Maar een test kan ook negatief zijn terwijl je wel al zwanger bent… De enige manier om er achter te komen was een echo. Vanwege mijn onregelmatige cyclus had ik al een afspraak bij de gynaecoloog op woensdag 24 augustus. Nu kon de afspraak blijven staan voor de eerste echo om de termijn te bepalen. Op de echo was duidelijk een zwangerschap te zien, van rond de 6 weken. We dachten alle drie heel even een kloppend hartje te zien, maar dat was te onduidelijk. Ik had gedacht dat ik op dat moment bijna 7 weken zwanger was, dus helemaal lekker zat het me niet. De week erop, donderdag 1 september, werd de volgende echo gepland om te zien of het hartje klopte.
Op zaterdag 27 augustus hadden wij familiedag van mijn familie. Tijdens de voorbereiding daarvan voelde ik ineens dat het niet goed ging. Ik ging naar de wc en zag dat ik veel bloed verloor. En niet alleen bloed…. Ik zal de details besparen maar het was niet fijn. Ik dacht echt dat het een miskraam was, ook omdat we geen kloppend hartje hadden gezien. De hoeveelheid bloed en stolsels die eruit kwamen konden in mijn ogen niks anders betekenen.
Op donderdag 1 september ging de echo wel door, om te kijken hoe het er voor stond. En tot mijn grote verbazing zagen we een wurmpje dat gegroeid was en waarvan het hartje heel duidelijk en stevig klopte. Ongeloof en blijdschap gingen er door mij heen. Maar waar kwam dan dat bloed vandaan? Want dat was ook op de echo te zien, er zat nog steeds bloed in mijn baarmoeder. Het eerst wat in me opkwam was dat het een tweeling was geweest. Dat zou de hoeveelheid stolsels tijdens het bloedverlies verklaren. De gyn gaf aan dat ze op de eerste echo twijfelde of ze nog iets meer had gezien, maar het was te onduidelijk dus ging ze uit van een eenling. Ook het bloed wat nu nog in de baarmoeder zat had niks te maken met een eventueel verlies van een vruchtje. Naar mijn idee hoeft het één het ander niet uit te sluiten, maar dat maakt nu ook niet meer uit.
Afgelopen woensdag 14 september hadden we opnieuw een echo om te zien hoe het ging. En gelukkig was “Puk” weer flink gegroeid en was het bloed helemaal weg! De termijn werd meteen vastgesteld, op dat moment was ik 9 weken en 1 dag zwanger. Helemaal gelukkig en op mijn roze/blauwe wolk ben ik terug naar huis gedreven….

Nu de termijn was vastgesteld kon ik terug rekenen wanneer de bevruchting ongeveer plaats heeft gevonden. En toen bleek dat ik al heel snel na de bevruchting het idee had dat ik zwanger was. De test is gedaan krap anderhalve week na de bevruchting. Bij een normale cyclus doe je zo’n test als je overtijd bent en dat is 2 weken na de bevruchting. Ik had dus al heel vroeg een positieve test.

Tot zover het verhaal over hoe het allemaal begon. Vanaf nu kunnen jullie volgen hoe het verder gaat!