Ondertiteling

Groter worden (in figuurlijke zin in Tijmens geval) betekent dat er woordjes worden geleerd. Tijmen is flink bezig met woordjes, alleen zijn er maar zeer weinig mensen die zijn woordjes begrijpen. Uitzondering is Marijn, die kan precies vertellen wat Tijmen zegt. Als Tijmen “duhdah laluma” zegt dan kan Marijn daar een vertaling van 10 minuten van geven: “Hij wil een koekje mama, zegt hij. Hij vindt het leuk om met mij te spelen. En hij wil ook bij mij logeren, drie nachtjes. Enz, enz”.

Voor de mensen die niet over dezelfde gave als Marijn beschikken, volgt hier ondertiteling:

“uh uh uh” (met handgebaren) = Oh Oh
SSSSSS = poes
fffff= hond (komt van woef)
mama = mama
ma = marijn
mmma = oma
papa = papa
kùkù = knuffie (zijn knuffel)
tittieti = dikkie dik (één van de eerste dingen die hij kon zeggen)
tut = tutje
habababa = hap hap (eten)
na = nee

Als je het zo bekijkt is het al een flinke lijst voor een 13 maanden oude dreumes. Natuurlijk kan hij ook nog altijd terugvallen op de welbekende “Tijmen-geluiden”, niet te verwarren met “oerwoud-geluiden”.

Heel hoog en hard gillen =” Marijn doet iets wat ik niet leuk vind”
Hard grommen en er boos bij kijken = “Ik probeer iets maar het lukt niet”
Hard en vooral overdreven huilen = “Ik vind mezelf heel zielig omdat ik op mijn kop heb gekregen”

Tot zover deze eerste aflevering van een nieuw seizoen “Tien voor Tijmen-taal”